heiður (“honour”) + -s- (“'s”) + løn (“wage”)
heiðursløn f (genitive singular heiðurslønar, plural heiðurslønir)
f2 | singular | plural | ||
---|---|---|---|---|
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | heiðursløn | heiðurslønin | heiðurslønir | heiðurslønirnar |
accusative | heiðursløn | heiðurslønina | heiðurslønir | heiðurslønirnar |
dative | heiðursløn | heiðurslønini | heiðurslønum | heiðurslønunum |
genitive | heiðurslønar | heiðurslønarinnar | heiðursløna | heiðurslønanna |