hjúfra (weak verb, third-person singular past indicative hjúfraði, supine hjúfrað)
infinitive (nafnháttur) |
að hjúfra | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
hjúfrað | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
hjúfrandi | ||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) |
ég hjúfra | við hjúfrum | present (nútíð) |
ég hjúfri | við hjúfrum |
þú hjúfrar | þið hjúfrið | þú hjúfrir | þið hjúfrið | ||
hann, hún, það hjúfrar | þeir, þær, þau hjúfra | hann, hún, það hjúfri | þeir, þær, þau hjúfri | ||
past (þátíð) |
ég hjúfraði | við hjúfruðum | past (þátíð) |
ég hjúfraði | við hjúfruðum |
þú hjúfraðir | þið hjúfruðuð | þú hjúfraðir | þið hjúfruðuð | ||
hann, hún, það hjúfraði | þeir, þær, þau hjúfruðu | hann, hún, það hjúfraði | þeir, þær, þau hjúfruðu | ||
imperative (boðháttur) |
hjúfra (þú) | hjúfrið (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
hjúfraðu | hjúfriði * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |