From hræll (“reed, sley”) + -a (“suffix used to form verbs from nouns”).
hræla (weak verb, third-person singular past indicative hrælaði, supine hrælað)
| infinitive (nafnháttur) |
að hræla | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
hrælað | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
hrælandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég hræla | við hrælum | present (nútíð) |
ég hræli | við hrælum |
| þú hrælar | þið hrælið | þú hrælir | þið hrælið | ||
| hann, hún, það hrælar | þeir, þær, þau hræla | hann, hún, það hræli | þeir, þær, þau hræli | ||
| past (þátíð) |
ég hrælaði | við hræluðum | past (þátíð) |
ég hrælaði | við hræluðum |
| þú hrælaðir | þið hræluðuð | þú hrælaðir | þið hræluðuð | ||
| hann, hún, það hrælaði | þeir, þær, þau hræluðu | hann, hún, það hrælaði | þeir, þær, þau hræluðu | ||
| imperative (boðháttur) |
hræla (þú) | hrælið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| hrælaðu | hræliði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
| infinitive (nafnháttur) |
að hrælast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
hrælast | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
hrælandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég hrælast | við hrælumst | present (nútíð) |
ég hrælist | við hrælumst |
| þú hrælast | þið hrælist | þú hrælist | þið hrælist | ||
| hann, hún, það hrælast | þeir, þær, þau hrælast | hann, hún, það hrælist | þeir, þær, þau hrælist | ||
| past (þátíð) |
ég hrælaðist | við hræluðumst | past (þátíð) |
ég hrælaðist | við hræluðumst |
| þú hrælaðist | þið hræluðust | þú hrælaðist | þið hræluðust | ||
| hann, hún, það hrælaðist | þeir, þær, þau hræluðust | hann, hún, það hrælaðist | þeir, þær, þau hræluðust | ||
| imperative (boðháttur) |
hrælast (þú) | hrælist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| hrælastu | hrælisti * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
| strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
hrælaður | hræluð | hrælað | hrælaðir | hrælaðar | hræluð | |
| accusative (þolfall) |
hrælaðan | hrælaða | hrælað | hrælaða | hrælaðar | hræluð | |
| dative (þágufall) |
hræluðum | hrælaðri | hræluðu | hræluðum | hræluðum | hræluðum | |
| genitive (eignarfall) |
hrælaðs | hrælaðrar | hrælaðs | hrælaðra | hrælaðra | hrælaðra | |
| weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
hrælaði | hrælaða | hrælaða | hræluðu | hræluðu | hræluðu | |
| accusative (þolfall) |
hrælaða | hræluðu | hrælaða | hræluðu | hræluðu | hræluðu | |
| dative (þágufall) |
hrælaða | hræluðu | hrælaða | hræluðu | hræluðu | hræluðu | |
| genitive (eignarfall) |
hrælaða | hræluðu | hrælaða | hræluðu | hræluðu | hræluðu | |