From Old Norse hreyta, causative of hrjóta (“fall, fly, be flung (away)”).
hreyta (weak verb, third-person singular past indicative hreytti, supine hreytt)
infinitive (nafnháttur) |
að hreyta | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
hreytt | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
hreytandi | ||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) |
ég hreyti | við hreytum | present (nútíð) |
ég hreyti | við hreytum |
þú hreytir | þið hreytið | þú hreytir | þið hreytið | ||
hann, hún, það hreytir | þeir, þær, þau hreyta | hann, hún, það hreyti | þeir, þær, þau hreyti | ||
past (þátíð) |
ég hreytti | við hreyttum | past (þátíð) |
ég hreytti | við hreyttum |
þú hreyttir | þið hreyttuð | þú hreyttir | þið hreyttuð | ||
hann, hún, það hreytti | þeir, þær, þau hreyttu | hann, hún, það hreytti | þeir, þær, þau hreyttu | ||
imperative (boðháttur) |
hreyt (þú) | hreytið (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
hreyttu | hreytiði * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
infinitive (nafnháttur) |
að hreytast | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
hreyst | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
hreytandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) |
ég hreytist | við hreytumst | present (nútíð) |
ég hreytist | við hreytumst |
þú hreytist | þið hreytist | þú hreytist | þið hreytist | ||
hann, hún, það hreytist | þeir, þær, þau hreytast | hann, hún, það hreytist | þeir, þær, þau hreytist | ||
past (þátíð) |
ég hreyttist | við hreyttumst | past (þátíð) |
ég hreyttist | við hreyttumst |
þú hreyttist | þið hreyttust | þú hreyttist | þið hreyttust | ||
hann, hún, það hreyttist | þeir, þær, þau hreyttust | hann, hún, það hreyttist | þeir, þær, þau hreyttust | ||
imperative (boðháttur) |
hreyst (þú) | hreytist (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
hreystu | hreytisti * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) |
hreyttur | hreytt | hreytt | hreyttir | hreyttar | hreytt | |
accusative (þolfall) |
hreyttan | hreytta | hreytt | hreytta | hreyttar | hreytt | |
dative (þágufall) |
hreyttum | hreyttri | hreyttu | hreyttum | hreyttum | hreyttum | |
genitive (eignarfall) |
hreytts | hreyttrar | hreytts | hreyttra | hreyttra | hreyttra | |
weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) |
hreytti | hreytta | hreytta | hreyttu | hreyttu | hreyttu | |
accusative (þolfall) |
hreytta | hreyttu | hreytta | hreyttu | hreyttu | hreyttu | |
dative (þágufall) |
hreytta | hreyttu | hreytta | hreyttu | hreyttu | hreyttu | |
genitive (eignarfall) |
hreytta | hreyttu | hreytta | hreyttu | hreyttu | hreyttu |