Probably from the onomatopoeic or sound-symbolic huiskaa. Alternatively from, or at least possibly influenced by, Swedish viska (“whisk, bundle of twigs or straw”).[1]
huiska
Inflection of huiska (Kotus type 10/koira, no gradation) | |||
---|---|---|---|
nominative | huiska | huiskat | |
genitive | huiskan | huiskien | |
partitive | huiskaa | huiskia | |
illative | huiskaan | huiskiin | |
singular | plural | ||
nominative | huiska | huiskat | |
accusative | nom. | huiska | huiskat |
gen. | huiskan | ||
genitive | huiskan | huiskien huiskain rare | |
partitive | huiskaa | huiskia | |
inessive | huiskassa | huiskissa | |
elative | huiskasta | huiskista | |
illative | huiskaan | huiskiin | |
adessive | huiskalla | huiskilla | |
ablative | huiskalta | huiskilta | |
allative | huiskalle | huiskille | |
essive | huiskana | huiskina | |
translative | huiskaksi | huiskiksi | |
abessive | huiskatta | huiskitta | |
instructive | — | huiskin | |
comitative | See the possessive forms below. |