Possibly from the onomatopoeic or sound-symbolic huiskaa, from Swedish viska (“whisk, bundle of twigs or straw”), or possibly both.
huiska
Inflection of huiska (Kotus type 10/koira, no gradation) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | huiska | huiskat | ||
genitive | huiskan | huiskien | ||
partitive | huiskaa | huiskia | ||
illative | huiskaan | huiskiin | ||
singular | plural | |||
nominative | huiska | huiskat | ||
accusative | nom. | huiska | huiskat | |
gen. | huiskan | |||
genitive | huiskan | huiskien huiskain rare | ||
partitive | huiskaa | huiskia | ||
inessive | huiskassa | huiskissa | ||
elative | huiskasta | huiskista | ||
illative | huiskaan | huiskiin | ||
adessive | huiskalla | huiskilla | ||
ablative | huiskalta | huiskilta | ||
allative | huiskalle | huiskille | ||
essive | huiskana | huiskina | ||
translative | huiskaksi | huiskiksi | ||
abessive | huiskatta | huiskitta | ||
instructive | — | huiskin | ||
comitative | See the possessive forms below. |