incaelātus (feminine incaelāta, neuter incaelātum); first/second-declension adjective
First/second-declension adjective.
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | incaelātus | incaelāta | incaelātum | incaelātī | incaelātae | incaelāta | |
genitive | incaelātī | incaelātae | incaelātī | incaelātōrum | incaelātārum | incaelātōrum | |
dative | incaelātō | incaelātae | incaelātō | incaelātīs | |||
accusative | incaelātum | incaelātam | incaelātum | incaelātōs | incaelātās | incaelāta | |
ablative | incaelātō | incaelātā | incaelātō | incaelātīs | |||
vocative | incaelāte | incaelāta | incaelātum | incaelātī | incaelātae | incaelāta |