innōminātus (feminine innōmināta, neuter innōminātum); first/second-declension adjective
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | innōminātus | innōmināta | innōminātum | innōminātī | innōminātae | innōmināta | |
Genitive | innōminātī | innōminātae | innōminātī | innōminātōrum | innōminātārum | innōminātōrum | |
Dative | innōminātō | innōminātō | innōminātīs | ||||
Accusative | innōminātum | innōminātam | innōminātum | innōminātōs | innōminātās | innōmināta | |
Ablative | innōminātō | innōminātā | innōminātō | innōminātīs | |||
Vocative | innōmināte | innōmināta | innōminātum | innōminātī | innōminātae | innōmināta |