in- (“un-”) + offēnsus (“struck”)
inoffēnsus (feminine inoffēnsa, neuter inoffēnsum, adverb inoffēnsē); first/second-declension adjective
First/second-declension adjective.
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | inoffēnsus | inoffēnsa | inoffēnsum | inoffēnsī | inoffēnsae | inoffēnsa | |
genitive | inoffēnsī | inoffēnsae | inoffēnsī | inoffēnsōrum | inoffēnsārum | inoffēnsōrum | |
dative | inoffēnsō | inoffēnsae | inoffēnsō | inoffēnsīs | |||
accusative | inoffēnsum | inoffēnsam | inoffēnsum | inoffēnsōs | inoffēnsās | inoffēnsa | |
ablative | inoffēnsō | inoffēnsā | inoffēnsō | inoffēnsīs | |||
vocative | inoffēnse | inoffēnsa | inoffēnsum | inoffēnsī | inoffēnsae | inoffēnsa |