inviolātus (feminine inviolāta, neuter inviolātum); first/second-declension adjective
First/second-declension adjective.
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | inviolātus | inviolāta | inviolātum | inviolātī | inviolātae | inviolāta | |
genitive | inviolātī | inviolātae | inviolātī | inviolātōrum | inviolātārum | inviolātōrum | |
dative | inviolātō | inviolātae | inviolātō | inviolātīs | |||
accusative | inviolātum | inviolātam | inviolātum | inviolātōs | inviolātās | inviolāta | |
ablative | inviolātō | inviolātā | inviolātō | inviolātīs | |||
vocative | inviolāte | inviolāta | inviolātum | inviolātī | inviolātae | inviolāta |