From isil (“silent”) + une (“moment”).
isilune inan
indefinite | singular | plural | |
---|---|---|---|
absolutive | isilune | isilunea | isiluneak |
ergative | isilunek | isiluneak | isiluneek |
dative | isiluneri | isiluneari | isiluneei |
genitive | isiluneren | isilunearen | isiluneen |
comitative | isilunerekin | isilunearekin | isiluneekin |
causative | isilunerengatik | isilunearengatik | isiluneengatik |
benefactive | isilunerentzat | isilunearentzat | isiluneentzat |
instrumental | isilunez | isiluneaz | isiluneez |
inessive | isilunetan | isilunean | isiluneetan |
locative | isilunetako | isiluneko | isiluneetako |
allative | isilunetara | isilunera | isiluneetara |
terminative | isilunetaraino | isiluneraino | isiluneetaraino |
directive | isilunetarantz | isilunerantz | isiluneetarantz |
destinative | isilunetarako | isilunerako | isiluneetarako |
ablative | isilunetatik | isilunetik | isiluneetatik |
partitive | isilunerik | — | — |
prolative | isilunetzat | — | — |