First attested in 1844. izom (“muscle”) + -zat (noun-forming suffix)
izomzat (plural izomzatok)
| Inflection (stem in -o-, back harmony) | ||
|---|---|---|
| singular | plural | |
| nominative | izomzat | izomzatok |
| accusative | izomzatot | izomzatokat |
| dative | izomzatnak | izomzatoknak |
| instrumental | izomzattal | izomzatokkal |
| causal-final | izomzatért | izomzatokért |
| translative | izomzattá | izomzatokká |
| terminative | izomzatig | izomzatokig |
| essive-formal | izomzatként | izomzatokként |
| essive-modal | — | — |
| inessive | izomzatban | izomzatokban |
| superessive | izomzaton | izomzatokon |
| adessive | izomzatnál | izomzatoknál |
| illative | izomzatba | izomzatokba |
| sublative | izomzatra | izomzatokra |
| allative | izomzathoz | izomzatokhoz |
| elative | izomzatból | izomzatokból |
| delative | izomzatról | izomzatokról |
| ablative | izomzattól | izomzatoktól |
| non-attributive possessive - singular |
izomzaté | izomzatoké |
| non-attributive possessive - plural |
izomzatéi | izomzatokéi |
| Possessive forms of izomzat | ||
|---|---|---|
| possessor | single possession | multiple possessions |
| 1st person sing. | izomzatom | izomzataim |
| 2nd person sing. | izomzatod | izomzataid |
| 3rd person sing. | izomzata | izomzatai |
| 1st person plural | izomzatunk | izomzataink |
| 2nd person plural | izomzatotok | izomzataitok |
| 3rd person plural | izomzatuk | izomzataik |