jafngilda (weak verb, third-person singular past indicative jafngilti, supine jafngilt)
| infinitive (nafnháttur) |
að jafngilda | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
jafngilt | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
jafngildandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég jafngildi | við jafngildum | present (nútíð) |
ég jafngildi | við jafngildum |
| þú jafngildir | þið jafngildið | þú jafngildir | þið jafngildið | ||
| hann, hún, það jafngildir | þeir, þær, þau jafngilda | hann, hún, það jafngildi | þeir, þær, þau jafngildi | ||
| past (þátíð) |
ég jafngilti | við jafngiltum | past (þátíð) |
ég jafngilti | við jafngiltum |
| þú jafngiltir | þið jafngiltuð | þú jafngiltir | þið jafngiltuð | ||
| hann, hún, það jafngilti | þeir, þær, þau jafngiltu | hann, hún, það jafngilti | þeir, þær, þau jafngiltu | ||
| imperative (boðháttur) |
jafngild (þú) | jafngildið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| jafngiltu | jafngildiði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||