Derived from dialectal jakku (“long bench or small chair”), possibly from childish jalku, from jalka (“foot”).
jakkara
Inflection of jakkara (Kotus type 12/kulkija, no gradation) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | jakkara | jakkarat | ||
genitive | jakkaran | jakkaroiden jakkaroitten | ||
partitive | jakkaraa | jakkaroita | ||
illative | jakkaraan | jakkaroihin | ||
singular | plural | |||
nominative | jakkara | jakkarat | ||
accusative | nom. | jakkara | jakkarat | |
gen. | jakkaran | |||
genitive | jakkaran | jakkaroiden jakkaroitten jakkarainrare | ||
partitive | jakkaraa | jakkaroita | ||
inessive | jakkarassa | jakkaroissa | ||
elative | jakkarasta | jakkaroista | ||
illative | jakkaraan | jakkaroihin | ||
adessive | jakkaralla | jakkaroilla | ||
ablative | jakkaralta | jakkaroilta | ||
allative | jakkaralle | jakkaroille | ||
essive | jakkarana | jakkaroina | ||
translative | jakkaraksi | jakkaroiksi | ||
abessive | jakkaratta | jakkaroitta | ||
instructive | — | jakkaroin | ||
comitative | See the possessive forms below. |