From kelvata (“to be good enough”) + -o.
kelpo (comparative kelvompi, superlative kelvoin) (rarely inflected or compared)
Inflection of kelpo (Kotus type 1*E/valo, p-v gradation) | |||
---|---|---|---|
nominative | kelpo | kelvot | |
genitive | kelvon | kelpojen | |
partitive | kelpoa | kelpoja | |
illative | kelpoon | kelpoihin | |
singular | plural | ||
nominative | kelpo | kelvot | |
accusative | nom. | kelpo | kelvot |
gen. | kelvon | ||
genitive | kelvon | kelpojen | |
partitive | kelpoa | kelpoja | |
inessive | kelvossa | kelvoissa | |
elative | kelvosta | kelvoista | |
illative | kelpoon | kelpoihin | |
adessive | kelvolla | kelvoilla | |
ablative | kelvolta | kelvoilta | |
allative | kelvolle | kelvoille | |
essive | kelpona | kelpoina | |
translative | kelvoksi | kelvoiksi | |
abessive | kelvotta | kelvoitta | |
instructive | — | kelvoin | |
comitative | — | kelpoine |