klökkna (weak verb, third-person singular past indicative klökknaði, supine klökknað)
| infinitive (nafnháttur) |
að klökkna | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
klökknað | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
klökknandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég klökkna | við klökknum | present (nútíð) |
ég klökkni | við klökknum |
| þú klökknar | þið klökknið | þú klökknir | þið klökknið | ||
| hann, hún, það klökknar | þeir, þær, þau klökkna | hann, hún, það klökkni | þeir, þær, þau klökkni | ||
| past (þátíð) |
ég klökknaði | við klökknuðum | past (þátíð) |
ég klökknaði | við klökknuðum |
| þú klökknaðir | þið klökknuðuð | þú klökknaðir | þið klökknuðuð | ||
| hann, hún, það klökknaði | þeir, þær, þau klökknuðu | hann, hún, það klökknaði | þeir, þær, þau klökknuðu | ||
| imperative (boðháttur) |
klökkna (þú) | klökknið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| klökknaðu | klökkniði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||