From Old Norse klifra, from Proto-Germanic *klibrōną.
klifra (weak verb, third-person singular past indicative klifraði, supine klifrað)
infinitive (nafnháttur) |
að klifra | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
klifrað | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
klifrandi | ||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) |
ég klifra | við klifrum | present (nútíð) |
ég klifri | við klifrum |
þú klifrar | þið klifrið | þú klifrir | þið klifrið | ||
hann, hún, það klifrar | þeir, þær, þau klifra | hann, hún, það klifri | þeir, þær, þau klifri | ||
past (þátíð) |
ég klifraði | við klifruðum | past (þátíð) |
ég klifraði | við klifruðum |
þú klifraðir | þið klifruðuð | þú klifraðir | þið klifruðuð | ||
hann, hún, það klifraði | þeir, þær, þau klifruðu | hann, hún, það klifraði | þeir, þær, þau klifruðu | ||
imperative (boðháttur) |
klifra (þú) | klifrið (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
klifraðu | klifriði * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
infinitive (nafnháttur) |
að klifrast | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
klifrast | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
klifrandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) |
ég klifrast | við klifrumst | present (nútíð) |
ég klifrist | við klifrumst |
þú klifrast | þið klifrist | þú klifrist | þið klifrist | ||
hann, hún, það klifrast | þeir, þær, þau klifrast | hann, hún, það klifrist | þeir, þær, þau klifrist | ||
past (þátíð) |
ég klifraðist | við klifruðumst | past (þátíð) |
ég klifraðist | við klifruðumst |
þú klifraðist | þið klifruðust | þú klifraðist | þið klifruðust | ||
hann, hún, það klifraðist | þeir, þær, þau klifruðust | hann, hún, það klifraðist | þeir, þær, þau klifruðust | ||
imperative (boðháttur) |
klifrast (þú) | klifrist (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
klifrastu | klifristi * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) |
klifraður | klifruð | klifrað | klifraðir | klifraðar | klifruð | |
accusative (þolfall) |
klifraðan | klifraða | klifrað | klifraða | klifraðar | klifruð | |
dative (þágufall) |
klifruðum | klifraðri | klifruðu | klifruðum | klifruðum | klifruðum | |
genitive (eignarfall) |
klifraðs | klifraðrar | klifraðs | klifraðra | klifraðra | klifraðra | |
weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) |
klifraði | klifraða | klifraða | klifruðu | klifruðu | klifruðu | |
accusative (þolfall) |
klifraða | klifruðu | klifraða | klifruðu | klifruðu | klifruðu | |
dative (þágufall) |
klifraða | klifruðu | klifraða | klifruðu | klifruðu | klifruðu | |
genitive (eignarfall) |
klifraða | klifruðu | klifraða | klifruðu | klifruðu | klifruðu |