From Swedish klinik, from French clinique, from Late Latin clinicus (“a bed-ridden person, one baptized on a sick-bed, a physician”), from Ancient Greek κλινικός (klinikós, “pertaining to a bed”), from κλίνη (klínē, “bed”), from κλίνειν (klínein, “to lean, incline”).
klinikka
Inflection of klinikka (Kotus type 14*A/solakka, kk-k gradation) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | klinikka | klinikat | ||
genitive | klinikan | klinikoiden klinikoitten klinikkojen | ||
partitive | klinikkaa | klinikoita klinikkoja | ||
illative | klinikkaan | klinikoihin klinikkoihin | ||
singular | plural | |||
nominative | klinikka | klinikat | ||
accusative | nom. | klinikka | klinikat | |
gen. | klinikan | |||
genitive | klinikan | klinikoiden klinikoitten klinikkojen klinikkain rare | ||
partitive | klinikkaa | klinikoita klinikkoja | ||
inessive | klinikassa | klinikoissa | ||
elative | klinikasta | klinikoista | ||
illative | klinikkaan | klinikoihin klinikkoihin | ||
adessive | klinikalla | klinikoilla | ||
ablative | klinikalta | klinikoilta | ||
allative | klinikalle | klinikoille | ||
essive | klinikkana | klinikkoina | ||
translative | klinikaksi | klinikoiksi | ||
abessive | klinikatta | klinikoitta | ||
instructive | — | klinikoin | ||
comitative | See the possessive forms below. |