knýja

Hello, you have come here looking for the meaning of the word knýja. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word knýja, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say knýja in singular and plural. Everything you need to know about the word knýja you have here. The definition of the word knýja will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofknýja, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Icelandic

Etymology

From Old Norse knýja, from Proto-Germanic *knūjaną, from Proto-Indo-European *gnewH-.

Pronunciation

Verb

knýja (weak verb, third-person singular past indicative knúði, supine knúið)

  1. to knock
  2. to compel, to force
  3. to propel

Conjugation

The template Template:is-conj-w1 does not use the parameter(s): 
j=j
Please see Module:checkparams for help with this warning.

knýja — active voice (germynd)
infinitive
(nafnháttur) 		að knýja
supine
(sagnbót) 		knúið
present participle
(lýsingarháttur nútíðar) 		knýjandi
indicative
(framsöguháttur) 		subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð) 		ég kný við knýjum present
(nútíð) 		ég knýi við knýjum
þú knýrð þið knýið þú knýir þið knýið
hann, hún, það knýr þeir, þær, þau knýja hann, hún, það knýi þeir, þær, þau knýi
past
(þátíð) 		ég knúði við knúðum past
(þátíð) 		ég knýði við knýðum
þú knúðir þið knúðuð þú knýðir þið knýðuð
hann, hún, það knúði þeir, þær, þau knúðu hann, hún, það knýði þeir, þær, þau knýðu
imperative
(boðháttur) 		kný (þú) knýið (þið)
Forms with appended personal pronoun
knýðu knýiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
knýjast — mediopassive voice (miðmynd)
infinitive
(nafnháttur) 		að knýjast
supine
(sagnbót) 		knúist
present participle
(lýsingarháttur nútíðar) 		knýjandist **
** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
indicative
(framsöguháttur) 		subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð) 		ég knýst við knýjumst present
(nútíð) 		ég knýist við knýjumst
þú knýst þið knýist þú knýist þið knýist
hann, hún, það knýst þeir, þær, þau knýjast hann, hún, það knýist þeir, þær, þau knýist
past
(þátíð) 		ég knúðist við knúðumst past
(þátíð) 		ég knýðist við knýðumst
þú knúðist þið knúðust þú knýðist þið knýðust
hann, hún, það knúðist þeir, þær, þau knúðust hann, hún, það knýðist þeir, þær, þau knýðust
imperative
(boðháttur) 		knýst (þú) knýist (þið)
Forms with appended personal pronoun
knýstu knýisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
knúinn — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn) 		masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall) 		knúinn knúin knúið knúnir knúnar knúin
accusative
(þolfall) 		knúinn knúna knúið knúna knúnar knúin
dative
(þágufall) 		knúnum knúinni knúnu knúnum knúnum knúnum
genitive
(eignarfall) 		knúins knúinnar knúins knúinna knúinna knúinna
weak declension
(veik beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn) 		masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall) 		knúni knúna knúna knúnu knúnu knúnu
accusative
(þolfall) 		knúna knúnu knúna knúnu knúnu knúnu
dative
(þágufall) 		knúna knúnu knúna knúnu knúnu knúnu
genitive
(eignarfall) 		knúna knúnu knúna knúnu knúnu knúnu

Synonyms

Old Norse

Alternative forms

Etymology

From Proto-Germanic *knūjaną.

Verb

knýja (singular past indicative knúði, plural past indicative knúðu, past participle knúiðr or knúinn)

  1. to press
  2. (mediopassive) to struggle

Conjugation

Conjugation of knýja — active (weak class 1)
infinitive knýja
present participle knýjandi
past participle knúðr, knúiðr, knúinn
indicative present past
1st-person singular kný knúða
2nd-person singular knýr knúðir
3rd-person singular knýr knúði
1st-person plural knýjum knúðum
2nd-person plural knýið knúðuð
3rd-person plural knýja knúðu
subjunctive present past
1st-person singular knýja knýða
2nd-person singular knýir knýðir
3rd-person singular knýi knýði
1st-person plural knýim knýðim
2nd-person plural knýið knýðið
3rd-person plural knýi knýði
imperative present
2nd-person singular kný
1st-person plural knýjum
2nd-person plural knýið
Conjugation of knýja — active (weak class 1)
infinitive knýja
present participle knýjandi
past participle knýðr
indicative present past
1st-person singular kný knýða
2nd-person singular knýr knýðir
3rd-person singular knýr knýði
1st-person plural knýjum knýðum
2nd-person plural knýið knýðuð
3rd-person plural knýja knýðu
subjunctive present past
1st-person singular knýja knýða
2nd-person singular knýir knýðir
3rd-person singular knýi knýði
1st-person plural knýim knýðim
2nd-person plural knýið knýðið
3rd-person plural knýi knýði
imperative present
2nd-person singular kný
1st-person plural knýjum
2nd-person plural knýið

Descendants

  • Icelandic: knýja
  • Faroese: knýggja

References

Wikious
Boobota
Sagapedia