Calque of German Kugelspritze or Swedish kulspruta; kuula (“ball, bullet”) + ruisku (“sprayer”).
kuularuisku
Inflection of kuularuisku (Kotus type 1/valo, no gradation) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | kuularuisku | kuularuiskut | ||
genitive | kuularuiskun | kuularuiskujen | ||
partitive | kuularuiskua | kuularuiskuja | ||
illative | kuularuiskuun | kuularuiskuihin | ||
singular | plural | |||
nominative | kuularuisku | kuularuiskut | ||
accusative | nom. | kuularuisku | kuularuiskut | |
gen. | kuularuiskun | |||
genitive | kuularuiskun | kuularuiskujen | ||
partitive | kuularuiskua | kuularuiskuja | ||
inessive | kuularuiskussa | kuularuiskuissa | ||
elative | kuularuiskusta | kuularuiskuista | ||
illative | kuularuiskuun | kuularuiskuihin | ||
adessive | kuularuiskulla | kuularuiskuilla | ||
ablative | kuularuiskulta | kuularuiskuilta | ||
allative | kuularuiskulle | kuularuiskuille | ||
essive | kuularuiskuna | kuularuiskuina | ||
translative | kuularuiskuksi | kuularuiskuiksi | ||
abessive | kuularuiskutta | kuularuiskuitta | ||
instructive | — | kuularuiskuin | ||
comitative | See the possessive forms below. |