From kén (“sulfur”) + sav (“acid”).
kénsav (plural kénsavak)
Inflection (stem in -a-, back harmony) | ||
---|---|---|
singular | plural | |
nominative | kénsav | kénsavak |
accusative | kénsavat | kénsavakat |
dative | kénsavnak | kénsavaknak |
instrumental | kénsavval | kénsavakkal |
causal-final | kénsavért | kénsavakért |
translative | kénsavvá | kénsavakká |
terminative | kénsavig | kénsavakig |
essive-formal | kénsavként | kénsavakként |
essive-modal | — | — |
inessive | kénsavban | kénsavakban |
superessive | kénsavon | kénsavakon |
adessive | kénsavnál | kénsavaknál |
illative | kénsavba | kénsavakba |
sublative | kénsavra | kénsavakra |
allative | kénsavhoz | kénsavakhoz |
elative | kénsavból | kénsavakból |
delative | kénsavról | kénsavakról |
ablative | kénsavtól | kénsavaktól |
non-attributive possessive - singular |
kénsavé | kénsavaké |
non-attributive possessive - plural |
kénsavéi | kénsavakéi |
Possessive forms of kénsav | ||
---|---|---|
possessor | single possession | multiple possessions |
1st person sing. | kénsavam | kénsavaim |
2nd person sing. | kénsavad | kénsavaid |
3rd person sing. | kénsava | kénsavai |
1st person plural | kénsavunk | kénsavaink |
2nd person plural | kénsavatok | kénsavaitok |
3rd person plural | kénsavuk | kénsavaik |