From Proto-Finnic *lëivo, borrowed from Proto-Germanic *laiwaz (whence *laiwarikǭ). Related to Estonian lõo.
leivo
Inflection of leivo (Kotus type 1/valo, no gradation) | |||
---|---|---|---|
nominative | leivo | leivot | |
genitive | leivon | leivojen | |
partitive | leivoa | leivoja | |
illative | leivoon | leivoihin | |
singular | plural | ||
nominative | leivo | leivot | |
accusative | nom. | leivo | leivot |
gen. | leivon | ||
genitive | leivon | leivojen | |
partitive | leivoa | leivoja | |
inessive | leivossa | leivoissa | |
elative | leivosta | leivoista | |
illative | leivoon | leivoihin | |
adessive | leivolla | leivoilla | |
ablative | leivolta | leivoilta | |
allative | leivolle | leivoille | |
essive | leivona | leivoina | |
translative | leivoksi | leivoiksi | |
abessive | leivotta | leivoitta | |
instructive | — | leivoin | |
comitative | See the possessive forms below. |
leivo