From Old Norse lǫgmaðr; compare Faroese løgmaður.
lögmaður m (genitive singular lögmanns, nominative plural lögmenn)
Declension of lögmaður | ||||
---|---|---|---|---|
maður | singular | plural | ||
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | lögmaður | lögmaðurinn | lögmenn | lögmennirnir |
accusative | lögmann | lögmanninn | lögmenn | lögmennina |
dative | lögmanni | lögmanninum | lögmönnum | lögmönnunum |
genitive | lögmanns | lögmannsins | lögmanna | lögmannanna |