From mót (“form, model, mould”) + -a.
móta (weak verb, third-person singular past indicative mótaði, supine mótað)
infinitive (nafnháttur) |
að móta | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
mótað | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
mótandi | ||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) |
ég móta | við mótum | present (nútíð) |
ég móti | við mótum |
þú mótar | þið mótið | þú mótir | þið mótið | ||
hann, hún, það mótar | þeir, þær, þau móta | hann, hún, það móti | þeir, þær, þau móti | ||
past (þátíð) |
ég mótaði | við mótuðum | past (þátíð) |
ég mótaði | við mótuðum |
þú mótaðir | þið mótuðuð | þú mótaðir | þið mótuðuð | ||
hann, hún, það mótaði | þeir, þær, þau mótuðu | hann, hún, það mótaði | þeir, þær, þau mótuðu | ||
imperative (boðháttur) |
móta (þú) | mótið (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
mótaðu | mótiði * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
infinitive (nafnháttur) |
að mótast | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
mótast | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
mótandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) |
ég mótast | við mótumst | present (nútíð) |
ég mótist | við mótumst |
þú mótast | þið mótist | þú mótist | þið mótist | ||
hann, hún, það mótast | þeir, þær, þau mótast | hann, hún, það mótist | þeir, þær, þau mótist | ||
past (þátíð) |
ég mótaðist | við mótuðumst | past (þátíð) |
ég mótaðist | við mótuðumst |
þú mótaðist | þið mótuðust | þú mótaðist | þið mótuðust | ||
hann, hún, það mótaðist | þeir, þær, þau mótuðust | hann, hún, það mótaðist | þeir, þær, þau mótuðust | ||
imperative (boðháttur) |
mótast (þú) | mótist (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
mótastu | mótisti * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) |
mótaður | mótuð | mótað | mótaðir | mótaðar | mótuð | |
accusative (þolfall) |
mótaðan | mótaða | mótað | mótaða | mótaðar | mótuð | |
dative (þágufall) |
mótuðum | mótaðri | mótuðu | mótuðum | mótuðum | mótuðum | |
genitive (eignarfall) |
mótaðs | mótaðrar | mótaðs | mótaðra | mótaðra | mótaðra | |
weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) |
mótaði | mótaða | mótaða | mótuðu | mótuðu | mótuðu | |
accusative (þolfall) |
mótaða | mótuðu | mótaða | mótuðu | mótuðu | mótuðu | |
dative (þágufall) |
mótaða | mótuðu | mótaða | mótuðu | mótuðu | mótuðu | |
genitive (eignarfall) |
mótaða | mótuðu | mótaða | mótuðu | mótuðu | mótuðu |
From Middle English mote, from Old French mote (“mound, embankment”), from Medieval Latin mota (“mound, fortified height”), probably of Germanic origin, perhaps via Frankish *mot, *motta (“mud, peat, bog, turf”), from Proto-Germanic *mutô, *mudraz, *muþraz (“dirt, filth, mud, swamp”), from Proto-Indo-European *(s)mut- (“dark, dirty”).
móta m (genitive singular móta, nominative plural mótaí)
|
radical | lenition | eclipsis |
---|---|---|
móta | mhóta | not applicable |
Note: Certain mutated forms of some words can never occur in standard Modern Irish.
All possible mutated forms are displayed for convenience.