From með (“with”) + taka (“to take”).
meðtaka (strong verb, third-person singular past indicative meðtók, third-person plural past indicative meðtóku, supine meðtekið)
infinitive (nafnháttur) |
að meðtaka | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
meðtekið | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
meðtakandi | ||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) |
ég meðtek | við meðtökum | present (nútíð) |
ég meðtaki | við meðtökum |
þú meðtekur | þið meðtakið | þú meðtakir | þið meðtakið | ||
hann, hún, það meðtekur | þeir, þær, þau meðtaka | hann, hún, það meðtaki | þeir, þær, þau meðtaki | ||
past (þátíð) |
ég meðtók | við meðtókum | past (þátíð) |
ég meðtæki | við meðtækjum |
þú meðtókst | þið meðtókuð | þú meðtækir | þið meðtækjuð | ||
hann, hún, það meðtók | þeir, þær, þau meðtóku | hann, hún, það meðtæki | þeir, þær, þau meðtækju | ||
imperative (boðháttur) |
meðtak (þú) | meðtakið (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
meðtaktu | meðtakiði * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
infinitive (nafnháttur) |
að meðtakast | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
meðtekist | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
meðtakandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) |
ég meðtekst | við meðtökumst | present (nútíð) |
ég meðtakist | við meðtökumst |
þú meðtekst | þið meðtakist | þú meðtakist | þið meðtakist | ||
hann, hún, það meðtekst | þeir, þær, þau meðtakast | hann, hún, það meðtakist | þeir, þær, þau meðtakist | ||
past (þátíð) |
ég meðtókst | við meðtókumst | past (þátíð) |
ég meðtækist | við meðtækjumst |
þú meðtókst | þið meðtókust | þú meðtækist | þið meðtækjust | ||
hann, hún, það meðtókst | þeir, þær, þau meðtókust | hann, hún, það meðtækist | þeir, þær, þau meðtækjust | ||
imperative (boðháttur) |
meðtakst (þú) | meðtakist (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
meðtakstu | meðtakisti * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) |
meðtekinn | meðtekin | meðtekið | meðteknir | meðteknar | meðtekin | |
accusative (þolfall) |
meðtekinn | meðtekna | meðtekið | meðtekna | meðteknar | meðtekin | |
dative (þágufall) |
meðteknum | meðtekinni | meðteknu | meðteknum | meðteknum | meðteknum | |
genitive (eignarfall) |
meðtekins | meðtekinnar | meðtekins | meðtekinna | meðtekinna | meðtekinna | |
weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) |
meðtekni | meðtekna | meðtekna | meðteknu | meðteknu | meðteknu | |
accusative (þolfall) |
meðtekna | meðteknu | meðtekna | meðteknu | meðteknu | meðteknu | |
dative (þágufall) |
meðtekna | meðteknu | meðtekna | meðteknu | meðteknu | meðteknu | |
genitive (eignarfall) |
meðtekna | meðteknu | meðtekna | meðteknu | meðteknu | meðteknu |