megra

Hello, you have come here looking for the meaning of the word megra. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word megra, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say megra in singular and plural. Everything you need to know about the word megra you have here. The definition of the word megra will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofmegra, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Icelandic

Etymology

From magur (“lean, thin”).

Pronunciation

Verb

megra (weak verb, third-person singular past indicative megraði, supine megrað)

  1. to make leaner, cause (a person, animal) to lose weight
    Synonym: grenna

Conjugation

megra — active voice (germynd)
infinitive
(nafnháttur) 		að megra
supine
(sagnbót) 		megrað
present participle
(lýsingarháttur nútíðar) 		megrandi
indicative
(framsöguháttur) 		subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð) 		ég megra við megrum present
(nútíð) 		ég megri við megrum
þú megrar þið megrið þú megrir þið megrið
hann, hún, það megrar þeir, þær, þau megra hann, hún, það megri þeir, þær, þau megri
past
(þátíð) 		ég megraði við megruðum past
(þátíð) 		ég megraði við megruðum
þú megraðir þið megruðuð þú megraðir þið megruðuð
hann, hún, það megraði þeir, þær, þau megruðu hann, hún, það megraði þeir, þær, þau megruðu
imperative
(boðháttur) 		megra (þú) megrið (þið)
Forms with appended personal pronoun
megraðu megriði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
megrast — mediopassive voice (miðmynd)
infinitive
(nafnháttur) 		að megrast
supine
(sagnbót) 		megrast
present participle
(lýsingarháttur nútíðar) 		megrandist **
** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
indicative
(framsöguháttur) 		subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð) 		ég megrast við megrumst present
(nútíð) 		ég megrist við megrumst
þú megrast þið megrist þú megrist þið megrist
hann, hún, það megrast þeir, þær, þau megrast hann, hún, það megrist þeir, þær, þau megrist
past
(þátíð) 		ég megraðist við megruðumst past
(þátíð) 		ég megraðist við megruðumst
þú megraðist þið megruðust þú megraðist þið megruðust
hann, hún, það megraðist þeir, þær, þau megruðust hann, hún, það megraðist þeir, þær, þau megruðust
imperative
(boðháttur) 		megrast (þú) megrist (þið)
Forms with appended personal pronoun
megrastu megristi *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
megraður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn) 		masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall) 		megraður megruð megrað megraðir megraðar megruð
accusative
(þolfall) 		megraðan megraða megrað megraða megraðar megruð
dative
(þágufall) 		megruðum megraðri megruðu megruðum megruðum megruðum
genitive
(eignarfall) 		megraðs megraðrar megraðs megraðra megraðra megraðra
weak declension
(veik beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn) 		masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall) 		megraði megraða megraða megruðu megruðu megruðu
accusative
(þolfall) 		megraða megruðu megraða megruðu megruðu megruðu
dative
(þágufall) 		megraða megruðu megraða megruðu megruðu megruðu
genitive
(eignarfall) 		megraða megruðu megraða megruðu megruðu megruðu
Wikious
Boobota
Sagapedia