From metafiziko (“metaphysics”, noun) + -a (adjectival suffix).
metafizika (accusative singular metafizikan, plural metafizikaj, accusative plural metafizikajn)
Via some other European language, from Latin metaphysica, from Byzantine Greek μεταφυσικά (metaphusiká), from the title of the collection by Aristotle μετὰ τὰ φυσικά (metà tà phusiká), a collection that comes after (= μετά (metá)) Aristotle's collection entitled τὰ φυσικά (tà phusiká), from φυσικός (phusikós, “natural”).
metafizika f (4th declension)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | metafizika | — |
genitive | metafizikas | — |
dative | metafizikai | — |
accusative | metafiziku | — |
instrumental | metafiziku | — |
locative | metafizikā | — |
vocative | metafizika | — |
From French métaphysique.
metafizika
metafìzika f (Cyrillic spelling метафѝзика)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | metafizika | metafizike |
genitive | metafizike | metafizika |
dative | metafizici | metafizikama |
accusative | metafiziku | metafizike |
vocative | metafiziko | metafizike |
locative | metafizici | metafizikama |
instrumental | metafizikom | metafizikama |
metafízika f
Feminine, a-stem | ||
---|---|---|
nominative | metafízika | |
genitive | metafízike | |
singular | ||
nominative (imenovȃlnik) |
metafízika | |
genitive (rodȋlnik) |
metafízike | |
dative (dajȃlnik) |
metafíziki | |
accusative (tožȋlnik) |
metafíziko | |
locative (mẹ̑stnik) |
metafíziki | |
instrumental (orọ̑dnik) |
metafíziko |