φυσικός

Ancient Greek

Etymology

From φύσις (phúsis) +‎ -ικός (-ikós).

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /pʰy.si.kós/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pʰy.siˈkos/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ɸy.siˈkos/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /fy.siˈkos/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /fi.siˈkos/

Adjective

φῠσῐκός • (phusikós) m (feminine φῠσῐκή, neuter φῠσῐκόν); first/second declension

natural, produced or caused by nature, inborn, native
Antonyms: διδακτός (didaktós), νομικός (nomikós)
physical, having to do with the study of the material world

Inflection

First and second declension of φῠσῐκός; φῠσῐκή; φῠσῐκόν (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	φῠσῐκός phusikós	φῠσῐκή phusikḗ	φῠσῐκόν phusikón	φῠσῐκώ phusikṓ	φῠσῐκᾱ́ phusikā́	φῠσῐκώ phusikṓ	φῠσῐκοί phusikoí	φῠσῐκαί phusikaí	φῠσῐκᾰ́ phusiká
Genitive	φῠσῐκοῦ phusikoû	φῠσῐκῆς phusikês	φῠσῐκοῦ phusikoû	φῠσῐκοῖν phusikoîn	φῠσῐκαῖν phusikaîn	φῠσῐκοῖν phusikoîn	φῠσῐκῶν phusikôn	φῠσῐκῶν phusikôn	φῠσῐκῶν phusikôn
Dative	φῠσῐκῷ phusikôi	φῠσῐκῇ phusikêi	φῠσῐκῷ phusikôi	φῠσῐκοῖν phusikoîn	φῠσῐκαῖν phusikaîn	φῠσῐκοῖν phusikoîn	φῠσῐκοῖς phusikoîs	φῠσῐκαῖς phusikaîs	φῠσῐκοῖς phusikoîs
Accusative	φῠσῐκόν phusikón	φῠσῐκήν phusikḗn	φῠσῐκόν phusikón	φῠσῐκώ phusikṓ	φῠσῐκᾱ́ phusikā́	φῠσῐκώ phusikṓ	φῠσῐκούς phusikoús	φῠσῐκᾱ́ς phusikā́s	φῠσῐκᾰ́ phusiká
Vocative	φῠσῐκέ phusiké	φῠσῐκή phusikḗ	φῠσῐκόν phusikón	φῠσῐκώ phusikṓ	φῠσῐκᾱ́ phusikā́	φῠσῐκώ phusikṓ	φῠσῐκοί phusikoí	φῠσῐκαί phusikaí	φῠσῐκᾰ́ phusiká
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	φῠσῐκῶς phusikôs			φῠσῐκώτερος phusikṓteros			φῠσῐκώτᾰτος phusikṓtatos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Derived terms

φυσική (phusikḗ)

Descendants

Greek: φυσικός (fysikós)
→ Old Armenian: փիւսիկեան (pʻiwsikean), փիւսկեան (pʻiwskean)
→ Arabic: فِيزِيقَا (fīzīqā)
→ Armenian: ֆիզիկոս (fizikos)
→ Bulgarian: физи́к (fizík)
→ Latin: physicus (see there for further descendants)
→ Russian: фи́зик (fízik)
- → Armenian: ֆիզիկ (fizik)
- →? Bulgarian: физи́к (fizík)
- →⇒ Georgian: ფიზიკოსი (piziḳosi)
- → Kazakh: физик (fizik)

Greek

Etymology

Inherited from Ancient Greek φυσικός (phusikós).

Pronunciation

IPA^(key): /fi.siˈkos/

Adjective

φυσικός • (fysikós) m (feminine φυσική, neuter φυσικό)

natural, normal
Synonym: φυσιολογικός (fysiologikós)

Antonym: αφύσικος (afýsikos)
physical (relating to physics)

Declension

Declension of φυσικός
	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	φυσικός (fysikós)	φυσική (fysikí)	φυσικό (fysikó)	φυσικοί (fysikoí)	φυσικές (fysikés)	φυσικά (fysiká)
genitive	φυσικού (fysikoú)	φυσικής (fysikís)	φυσικού (fysikoú)	φυσικών (fysikón)	φυσικών (fysikón)	φυσικών (fysikón)
accusative	φυσικό (fysikó)	φυσική (fysikí)	φυσικό (fysikó)	φυσικούς (fysikoús)	φυσικές (fysikés)	φυσικά (fysiká)
vocative	φυσικέ (fysiké)	φυσική (fysikí)	φυσικό (fysikó)	φυσικοί (fysikoí)	φυσικές (fysikés)	φυσικά (fysiká)

Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο φυσικός, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο φυσικός, etc.)

Degrees of comparison by suffixation

comparative (?)	singular			plural
comparative (?)	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	φυσικότερος (fysikóteros)	φυσικότερη (fysikóteri)	φυσικότερο (fysikótero)	φυσικότεροι (fysikóteroi)	φυσικότερες (fysikóteres)	φυσικότερα (fysikótera)
genitive	φυσικότερου (fysikóterou)	φυσικότερης (fysikóteris)	φυσικότερου (fysikóterou)	φυσικότερων (fysikóteron)	φυσικότερων (fysikóteron)	φυσικότερων (fysikóteron)
accusative	φυσικότερο (fysikótero)	φυσικότερη (fysikóteri)	φυσικότερο (fysikótero)	φυσικότερους (fysikóterous)	φυσικότερες (fysikóteres)	φυσικότερα (fysikótera)
vocative	φυσικότερε (fysikótere)	φυσικότερη (fysikóteri)	φυσικότερο (fysikótero)	φυσικότεροι (fysikóteroi)	φυσικότερες (fysikóteres)	φυσικότερα (fysikótera)

Derivations: relative superlative: ο + comparative forms (eg "ο φυσικότερος", etc)

absolute superlative (?)	singular			plural
absolute superlative (?)	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	φυσικότατος (fysikótatos)	φυσικότατη (fysikótati)	φυσικότατο (fysikótato)	φυσικότατοι (fysikótatoi)	φυσικότατες (fysikótates)	φυσικότατα (fysikótata)
genitive	φυσικότατου (fysikótatou)	φυσικότατης (fysikótatis)	φυσικότατου (fysikótatou)	φυσικότατων (fysikótaton)	φυσικότατων (fysikótaton)	φυσικότατων (fysikótaton)
accusative	φυσικότατο (fysikótato)	φυσικότατη (fysikótati)	φυσικότατο (fysikótato)	φυσικότατους (fysikótatous)	φυσικότατες (fysikótates)	φυσικότατα (fysikótata)
vocative	φυσικότατε (fysikótate)	φυσικότατη (fysikótati)	φυσικότατο (fysikótato)	φυσικότατοι (fysikótatoi)	φυσικότατες (fysikótates)	φυσικότατα (fysikótata)

Derived terms

φυσικά (fysiká, “naturally”)
φυσική αγωγή f (fysikí agogí, “physical education”)
φυσική f (fysikí, “physics”)
φυσικό πρόσωπο n (fysikó prósopo, “natural person”)
φυσικοθεραπεία (fysikotherapeía, “physiotherapy”)

Noun

φυσικός • (fysikós) m or f (plural φυσικοί)

physicist

Declension

Declension of **φυσικός**
	singular	plural
nominative	φυσικός (fysikós)	φυσικοί (fysikoí)
genitive	φυσικού (fysikoú)	φυσικών (fysikón)
accusative	φυσικό (fysikó)	φυσικούς (fysikoús)
vocative	φυσικέ (fysiké)	φυσικοί (fysikoí)

φυσικός

Ancient Greek

Etymology

Pronunciation

Adjective

Inflection

Derived terms

Descendants

Further reading

Greek

Etymology

Pronunciation

Adjective

Declension

Derived terms

Noun

Declension

Further reading

Wikious

Boobota

Sagapedia