From Middle Dutch misselijc (“diverse, confused”), from Old Dutch *missilīk, from Proto-Germanic *missalīkaz. Analysable as mis (“wrong”) + -e- + -lijk.
misselijk (comparative misselijker, superlative misselijkst)
| Declension of misselijk | ||||
|---|---|---|---|---|
| uninflected | misselijk | |||
| inflected | misselijke | |||
| comparative | misselijker | |||
| positive | comparative | superlative | ||
| predicative/adverbial | misselijk | misselijker | het misselijkst het misselijkste | |
| indefinite | m./f. sing. | misselijke | misselijkere | misselijkste |
| n. sing. | misselijk | misselijker | misselijkste | |
| plural | misselijke | misselijkere | misselijkste | |
| definite | misselijke | misselijkere | misselijkste | |
| partitive | misselijks | misselijkers | — | |