mið- (“mid-, central”) + stig (“step, stage, level”)
miðstig n (genitive singular miðstigs, plural miðstig)
Declension of miðstig | ||||
---|---|---|---|---|
n3 | singular | plural | ||
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | miðstig | miðstigið | miðstig | miðstigini |
accusative | miðstig | miðstigið | miðstig | miðstigini |
dative | miðstigi | miðstiginum | miðstigum | miðstigunum |
genitive | miðstigs | miðstigsins | miðstiga | miðstiganna |
From mið- (“mid-”) + stig (“degree”).
miðstig n (genitive singular miðstigs, nominative plural miðstig)
Declension of miðstig | ||||
---|---|---|---|---|
n-s | singular | plural | ||
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | miðstig | miðstigið | miðstig | miðstigin |
accusative | miðstig | miðstigið | miðstig | miðstigin |
dative | miðstigi | miðstiginu | miðstigum | miðstigunum |
genitive | miðstigs | miðstigsins | miðstiga | miðstiganna |