Borrowed from Romanian mocan (“Transylvanian mountain shepherd, boor, cad, churl”), from moacă (“club, cudgel”).
mokány (comparative mokányabb, superlative legmokányabb)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | mokány | mokányak |
accusative | mokányat | mokányakat |
dative | mokánynak | mokányaknak |
instrumental | mokánnyal | mokányakkal |
causal-final | mokányért | mokányakért |
translative | mokánnyá | mokányakká |
terminative | mokányig | mokányakig |
essive-formal | mokányként | mokányakként |
essive-modal | — | — |
inessive | mokányban | mokányakban |
superessive | mokányon | mokányakon |
adessive | mokánynál | mokányaknál |
illative | mokányba | mokányakba |
sublative | mokányra | mokányakra |
allative | mokányhoz | mokányakhoz |
elative | mokányból | mokányakból |
delative | mokányról | mokányakról |
ablative | mokánytól | mokányaktól |
non-attributive possessive – singular |
mokányé | mokányaké |
non-attributive possessive – plural |
mokányéi | mokányakéi |