Post-Classical, from mūsica (“music”).
mūsicātus (feminine mūsicāta, neuter mūsicātum); first/second-declension adjective
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | mūsicātus | mūsicāta | mūsicātum | mūsicātī | mūsicātae | mūsicāta | |
Genitive | mūsicātī | mūsicātae | mūsicātī | mūsicātōrum | mūsicātārum | mūsicātōrum | |
Dative | mūsicātō | mūsicātō | mūsicātīs | ||||
Accusative | mūsicātum | mūsicātam | mūsicātum | mūsicātōs | mūsicātās | mūsicāta | |
Ablative | mūsicātō | mūsicātā | mūsicātō | mūsicātīs | |||
Vocative | mūsicāte | mūsicāta | mūsicātum | mūsicātī | mūsicātae | mūsicāta |