musliman m (plural muslimanj)
From Ottoman Turkish مسلمان (muslimân), from Persian مسلمان (mosalmân), from Arabic مُسْلِم (muslim).
muslìmān m (Cyrillic spelling муслѝма̄н)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | muslìmān | muslimani |
genitive | muslimána | muslimana |
dative | muslimanu | muslimanima |
accusative | muslimana | muslimane |
vocative | muslimane | muslimani |
locative | muslimanu | muslimanima |
instrumental | muslimanom | muslimanima |
muslimȃn m anim (female equivalent muslimȃnka)
Masculine anim., hard o-stem | |||
---|---|---|---|
nom. sing. | muslimán | ||
gen. sing. | muslimána | ||
singular | dual | plural | |
nominative (imenovȃlnik) |
muslimán | muslimána | muslimáni |
genitive (rodȋlnik) |
muslimána | muslimánov | muslimánov |
dative (dajȃlnik) |
muslimánu | muslimánoma | muslimánom |
accusative (tožȋlnik) |
muslimána | muslimána | muslimáne |
locative (mẹ̑stnik) |
muslimánu | muslimánih | muslimánih |
instrumental (orọ̑dnik) |
muslimánom | muslimánoma | muslimáni |