From ný- (“new-, newly”) + vaknaður (“awake, awakened”).
nývaknaður (not comparable)
strong declension (indefinite) |
singular | masculine | feminine | neuter |
---|---|---|---|---|
nominative | nývaknaður | nývöknuð | nývaknað | |
accusative | nývaknaðan | nývaknaða | ||
dative | nývöknuðum | nývaknaðri | nývöknuðu | |
genitive | nývaknaðs | nývaknaðrar | nývaknaðs | |
plural | masculine | feminine | neuter | |
nominative | nývaknaðir | nývaknaðar | nývöknuð | |
accusative | nývaknaða | |||
dative | nývöknuðum | |||
genitive | nývaknaðra | |||
weak declension (definite) |
singular | masculine | feminine | neuter |
nominative | nývaknaði | nývaknaða | nývaknaða | |
acc/dat/gen | nývaknaða | nývöknuðu | ||
plural (all-case) | nývöknuðu |