Hello, you have come here looking for the meaning of the word
namięta. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word
namięta, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say
namięta in singular and plural. Everything you need to know about the word
namięta you have here. The definition of the word
namięta will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition of
namięta, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.
Polish
Etymology
Deverbal from Old Polish namiecić, a dialectal form of naniecić (most likely a border dialect between Masovian and Greater Polish), with secondary nasalization, instead of the expected form *nanieta (compare podnieta).[1][2][3] First attested in 1535.[4]
Pronunciation
Noun
namięta f
- (Middle Polish) intense feeling
1535, Andrzej Glaber from Kobylin, Gadki z pisma wielkiego filozofa Arystotela, Krakow, page N3v:wſzakoż w cżłowiece vſpokoionim od takiey namięty nie mały bywa znak nacżele dobroci albo złoſci- [Wszakoż w człowiece wspokojonym od takiéj námięty nié mały bywa znak na czele dobroci albo złości.]
- After all in a person calmed down from such an attack the sign of goodness or badness on his forehead oft is not small.
1571, Pietro de' Crescenzi, Księgi o gospodarstwie, volume 2: O pomnożeniu i rozkrzewieniu wszelakich pożytków ksiąg dwojenaście, Krakow: Helena Ungler, page 474:cżłowieka cżyni pokornego iákoby báranek
zwłaſzcżá gdy go nákłádźie w pośćiel
tedy broni ćiáłu namięty- [Człowieka czyni pokorenego jakoby baranek
zwłaszcza gdy go nakładzie w pościel
tedy broni ciału namięty] - It makes a person humble as a lamb
especially when it will place him under a sheet
then it defends from the body of intense emotion.
Declension
Attested forms of *namięta
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
—
|
—
|
| genitive
|
namięty
|
—
|
| dative
|
—
|
—
|
| accusative
|
—
|
—
|
| instrumental
|
—
|
—
|
| locative
|
—
|
—
|
| vocative
|
—
|
—
|
Derived terms
References
- ^ Boryś, Wiesław (2005) “namiętny”, in Słownik etymologiczny języka polskiego (in Polish), Kraków: Wydawnictwo Literackie, →ISBN
- ^ Mańczak, Witold (2017) “namiętny”, in Polski słownik etymologiczny (in Polish), Kraków: Polska Akademia Umiejętności, →ISBN
- ^ Bańkowski, Andrzej (2000) “namięta”, in Etymologiczny słownik języka polskiego (in Polish)
- ^ Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “namięta”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku
Further reading