nemz (“to beget, to sire”) + -et (noun-forming suffix)
nemzet (plural nemzetek)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | nemzet | nemzetek |
accusative | nemzetet | nemzeteket |
dative | nemzetnek | nemzeteknek |
instrumental | nemzettel | nemzetekkel |
causal-final | nemzetért | nemzetekért |
translative | nemzetté | nemzetekké |
terminative | nemzetig | nemzetekig |
essive-formal | nemzetként | nemzetekként |
essive-modal | — | — |
inessive | nemzetben | nemzetekben |
superessive | nemzeten | nemzeteken |
adessive | nemzetnél | nemzeteknél |
illative | nemzetbe | nemzetekbe |
sublative | nemzetre | nemzetekre |
allative | nemzethez | nemzetekhez |
elative | nemzetből | nemzetekből |
delative | nemzetről | nemzetekről |
ablative | nemzettől | nemzetektől |
non-attributive possessive – singular |
nemzeté | nemzeteké |
non-attributive possessive – plural |
nemzetéi | nemzetekéi |
possessor | single possession | multiple possessions |
---|---|---|
1st person sing. | nemzetem | nemzeteim |
2nd person sing. | nemzeted | nemzeteid |
3rd person sing. | nemzete | nemzetei |
1st person plural | nemzetünk | nemzeteink |
2nd person plural | nemzetetek | nemzeteitek |
3rd person plural | nemzetük | nemzeteik |
Borrowed from Hungarian nemzet.
nemzet n (plural nemzeturi)
singular | plural | ||||
---|---|---|---|---|---|
indefinite | definite | indefinite | definite | ||
nominative-accusative | nemzet | nemzetul | nemzeturi | nemzeturile | |
genitive-dative | nemzet | nemzetului | nemzeturi | nemzeturilor | |
vocative | nemzetule | nemzeturilor |