From nie- + docieczony.
niedocieczony (comparative bardziej niedocieczony, superlative najbardziej niedocieczony, no derived adverb)
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
nominative | niedocieczony | niedocieczona | niedocieczone | niedocieczeni | niedocieczone | |
genitive | niedocieczonego | niedocieczonej | niedocieczonego | niedocieczonych | ||
dative | niedocieczonemu | niedocieczonej | niedocieczonemu | niedocieczonym | ||
accusative | niedocieczonego | niedocieczony | niedocieczoną | niedocieczone | niedocieczonych | niedocieczone |
instrumental | niedocieczonym | niedocieczoną | niedocieczonym | niedocieczonymi | ||
locative | niedocieczonym | niedocieczonej | niedocieczonym | niedocieczonych |