From nie- + zatrudniony. First attested in 1564.[1]
niezatrudniony (not comparable, no derived adverb)
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
nominative | niezatrudniony | niezatrudniona | niezatrudnione | niezatrudnieni | niezatrudnione | |
genitive | niezatrudnionego | niezatrudnionej | niezatrudnionego | niezatrudnionych | ||
dative | niezatrudnionemu | niezatrudnionej | niezatrudnionemu | niezatrudnionym | ||
accusative | niezatrudnionego | niezatrudniony | niezatrudnioną | niezatrudnione | niezatrudnionych | niezatrudnione |
instrumental | niezatrudnionym | niezatrudnioną | niezatrudnionym | niezatrudnionymi | ||
locative | niezatrudnionym | niezatrudnionej | niezatrudnionym | niezatrudnionych |