obučen

Hello, you have come here looking for the meaning of the word obučen. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word obučen, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say obučen in singular and plural. Everything you need to know about the word obučen you have here. The definition of the word obučen will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofobučen, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Serbo-Croatian

Etymology 1

Perfect passive participle of obùčiti.

Adjective

òbučen (Cyrillic spelling о̀бучен)

  1. trained (well-prepared)
Declension
indefinite forms
singular masculine feminine neuter
nominative obučen obučena obučeno
genitive obučena obučene obučena
dative obučenu obučenoj obučenu
accusative inanimate
animate 		obučen
obučena 		obučenu obučeno
vocative obučen obučena obučeno
locative obučenu obučenoj obučenu
instrumental obučenim obučenom obučenim
plural masculine feminine neuter
nominative obučeni obučene obučena
genitive obučenih obučenih obučenih
dative obučenim(a) obučenim(a) obučenim(a)
accusative obučene obučene obučena
vocative obučeni obučene obučena
locative obučenim(a) obučenim(a) obučenim(a)
instrumental obučenim(a) obučenim(a) obučenim(a)
definite forms
singular masculine feminine neuter
nominative obučeni obučena obučeno
genitive obučenog(a) obučene obučenog(a)
dative obučenom(u/e) obučenoj obučenom(u/e)
accusative inanimate
animate 		obučeni
obučenog(a) 		obučenu obučeno
vocative obučeni obučena obučeno
locative obučenom(e/u) obučenoj obučenom(e/u)
instrumental obučenim obučenom obučenim
plural masculine feminine neuter
nominative obučeni obučene obučena
genitive obučenih obučenih obučenih
dative obučenim(a) obučenim(a) obučenim(a)
accusative obučene obučene obučena
vocative obučeni obučene obučena
locative obučenim(a) obučenim(a) obučenim(a)
instrumental obučenim(a) obučenim(a) obučenim(a)

Further reading

  • “obučen”, in Hrvatski jezični portal [Croatian language portal] (in Serbo-Croatian), 2006–2024

Etymology 2

Perfect passive participle of òbūći.

Adjective

obùčen (Cyrillic spelling обу̀чен)

  1. dressed (wearing clothes)
    obučen kao žena ― dressed like a woman
Declension
indefinite forms
singular masculine feminine neuter
nominative obučen obučena obučeno
genitive obučena obučene obučena
dative obučenu obučenoj obučenu
accusative inanimate
animate 		obučen
obučena 		obučenu obučeno
vocative obučen obučena obučeno
locative obučenu obučenoj obučenu
instrumental obučenim obučenom obučenim
plural masculine feminine neuter
nominative obučeni obučene obučena
genitive obučenih obučenih obučenih
dative obučenim(a) obučenim(a) obučenim(a)
accusative obučene obučene obučena
vocative obučeni obučene obučena
locative obučenim(a) obučenim(a) obučenim(a)
instrumental obučenim(a) obučenim(a) obučenim(a)
definite forms
singular masculine feminine neuter
nominative obučeni obučena obučeno
genitive obučenog(a) obučene obučenog(a)
dative obučenom(u/e) obučenoj obučenom(u/e)
accusative inanimate
animate 		obučeni
obučenog(a) 		obučenu obučeno
vocative obučeni obučena obučeno
locative obučenom(e/u) obučenoj obučenom(e/u)
instrumental obučenim obučenom obučenim
plural masculine feminine neuter
nominative obučeni obučene obučena
genitive obučenih obučenih obučenih
dative obučenim(a) obučenim(a) obučenim(a)
accusative obučene obučene obučena
vocative obučeni obučene obučena
locative obučenim(a) obučenim(a) obučenim(a)
instrumental obučenim(a) obučenim(a) obučenim(a)

Further reading

  • “obučen”, in Hrvatski jezični portal [Croatian language portal] (in Serbo-Croatian), 2006–2024
Wikious
Boobota
Sagapedia