ohjata (“to steer, guide”) + -us; a neologism formed similarly to ohjaus, with influence from ammus (“projectile”). Coined by Finnish engineering officer (colonel) Niilo Siltamaa in 1956.
ohjus
Inflection of ohjus (Kotus type 39/vastaus, no gradation) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | ohjus | ohjukset | ||
genitive | ohjuksen | ohjusten ohjuksien | ||
partitive | ohjusta | ohjuksia | ||
illative | ohjukseen | ohjuksiin | ||
singular | plural | |||
nominative | ohjus | ohjukset | ||
accusative | nom. | ohjus | ohjukset | |
gen. | ohjuksen | |||
genitive | ohjuksen | ohjusten ohjuksien | ||
partitive | ohjusta | ohjuksia | ||
inessive | ohjuksessa | ohjuksissa | ||
elative | ohjuksesta | ohjuksista | ||
illative | ohjukseen | ohjuksiin | ||
adessive | ohjuksella | ohjuksilla | ||
ablative | ohjukselta | ohjuksilta | ||
allative | ohjukselle | ohjuksille | ||
essive | ohjuksena | ohjuksina | ||
translative | ohjukseksi | ohjuksiksi | ||
abessive | ohjuksetta | ohjuksitta | ||
instructive | — | ohjuksin | ||
comitative | See the possessive forms below. |