From Middle Dutch ongehoorsam, from Old Dutch *ungihōrsam, from Proto-West Germanic *ungahauʀisam. Equivalent to on- + gehoorzaam.
ongehoorzaam (comparative ongehoorzamer, superlative ongehoorzaamst)
Declension of ongehoorzaam | ||||
---|---|---|---|---|
uninflected | ongehoorzaam | |||
inflected | ongehoorzame | |||
comparative | ongehoorzamer | |||
positive | comparative | superlative | ||
predicative/adverbial | ongehoorzaam | ongehoorzamer | het ongehoorzaamst het ongehoorzaamste | |
indefinite | m./f. sing. | ongehoorzame | ongehoorzamere | ongehoorzaamste |
n. sing. | ongehoorzaam | ongehoorzamer | ongehoorzaamste | |
plural | ongehoorzame | ongehoorzamere | ongehoorzaamste | |
definite | ongehoorzame | ongehoorzamere | ongehoorzaamste | |
partitive | ongehoorzaams | ongehoorzamers | — |