From Middle Dutch onmachtich, from Old Dutch unmahtig, from Proto-West Germanic , from Proto-Germanic *unmahtīgaz. By surface analysis, onmacht + -ig or on- + machtig.
onmachtig (comparative onmachtiger, superlative onmachtigst)
Declension of onmachtig | ||||
---|---|---|---|---|
uninflected | onmachtig | |||
inflected | onmachtige | |||
comparative | onmachtiger | |||
positive | comparative | superlative | ||
predicative/adverbial | onmachtig | onmachtiger | het onmachtigst het onmachtigste | |
indefinite | m./f. sing. | onmachtige | onmachtigere | onmachtigste |
n. sing. | onmachtig | onmachtiger | onmachtigste | |
plural | onmachtige | onmachtigere | onmachtigste | |
definite | onmachtige | onmachtigere | onmachtigste | |
partitive | onmachtigs | onmachtigers | — |