From on- + uitputten + -e- + -lijk.
onuitputtelijk (comparative onuitputtelijker, superlative onuitputtelijkst)
Declension of onuitputtelijk | ||||
---|---|---|---|---|
uninflected | onuitputtelijk | |||
inflected | onuitputtelijke | |||
comparative | onuitputtelijker | |||
positive | comparative | superlative | ||
predicative/adverbial | onuitputtelijk | onuitputtelijker | het onuitputtelijkst het onuitputtelijkste | |
indefinite | m./f. sing. | onuitputtelijke | onuitputtelijkere | onuitputtelijkste |
n. sing. | onuitputtelijk | onuitputtelijker | onuitputtelijkste | |
plural | onuitputtelijke | onuitputtelijkere | onuitputtelijkste | |
definite | onuitputtelijke | onuitputtelijkere | onuitputtelijkste | |
partitive | onuitputtelijks | onuitputtelijkers | — |