płony

• płonny

Inherited from Proto-Slavic *pȏlnъ.

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /pɫɔnɨː/
• IPA^(key): (15^th CE) /pɫɔnɨ/

płony

1. (of land, attested in Greater Poland) barren, uncultivated
   • 1928 [c. 1475], “Kmieć wielkopolski w zapiskach sądowych średniowiecznych”, in Kazimierz Tymieniecki, Zygmunt Lisowski, editors, Sprawozdania Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk, volume III, Greater Poland, page 43:

     In communi pascatione vlg. na ploney pastwe

     [In communi pascatione vlg. na płonej pastwie]

2. (of trees) ungrafted; wild
   • 1901 [1471], Materiały i Prace Komisji Językowej Akademii Umiejętności w Krakowie, volume V, page 89:

     Plonnych figow sicomoras (sycomoros succinderunt, sed cedros immutabimus Is 9, 10)

     [Płonnych figow sicomoras (sycomoros succinderunt, sed cedros immutabimus Is 9, 10)]

3. (of fruit) of an ungrafted or wild tree
   • 1900 [c. 1465], Józef Rostafiński, editor, Symbola ad historiam naturalem medii aevi = Średniowieczna historya naturalna w Polsce. Ps 2‎, number 4001:

     Plonna yablka malmatica

     [Płonna jabłka malmatica]

• Polish: płonny

• B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “płony”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN