Borrowed from Ancient Greek παράδοξος (parádoxos, “contrary to expectation”).
paradoxus (feminine paradoxa, neuter paradoxum); first/second-declension adjective
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | paradoxus | paradoxa | paradoxum | paradoxī | paradoxae | paradoxa | |
Genitive | paradoxī | paradoxae | paradoxī | paradoxōrum | paradoxārum | paradoxōrum | |
Dative | paradoxō | paradoxō | paradoxīs | ||||
Accusative | paradoxum | paradoxam | paradoxum | paradoxōs | paradoxās | paradoxa | |
Ablative | paradoxō | paradoxā | paradoxō | paradoxīs | |||
Vocative | paradoxe | paradoxa | paradoxum | paradoxī | paradoxae | paradoxa |
paradoxus m (genitive paradoxī); second declension
Second-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | paradoxus | paradoxī |
Genitive | paradoxī | paradoxōrum |
Dative | paradoxō | paradoxīs |
Accusative | paradoxum | paradoxōs |
Ablative | paradoxō | paradoxīs |
Vocative | paradoxe | paradoxī |