From penni (“pen”) + hnífur (“knife”).
pennahnífur m (genitive singular pennahnífs, nominative plural pennahnífar)
m-s1 | singular | plural | ||
---|---|---|---|---|
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | pennahnífur | pennahnífurinn | pennahnífar | pennahnífarnir |
accusative | pennahníf | pennahnífinn | pennahnífa | pennahnífana |
dative | pennahníf | pennahnífnum | pennahnífum | pennahnífunum |
genitive | pennahnífs | pennahnífsins | pennahnífa | pennahnífanna |