Perfect passive participle of praenōscō
praenōtus (feminine praenōta, neuter praenōtum); first/second-declension participle
{{rfdef}}
.First/second-declension adjective.
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | praenōtus | praenōta | praenōtum | praenōtī | praenōtae | praenōta | |
genitive | praenōtī | praenōtae | praenōtī | praenōtōrum | praenōtārum | praenōtōrum | |
dative | praenōtō | praenōtae | praenōtō | praenōtīs | |||
accusative | praenōtum | praenōtam | praenōtum | praenōtōs | praenōtās | praenōta | |
ablative | praenōtō | praenōtā | praenōtō | praenōtīs | |||
vocative | praenōte | praenōta | praenōtum | praenōtī | praenōtae | praenōta |