Perfect passive participle of praetervertō.
praeterversus (feminine praeterversa, neuter praeterversum); first/second-declension participle
First/second-declension adjective.
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | praeterversus | praeterversa | praeterversum | praeterversī | praeterversae | praeterversa | |
genitive | praeterversī | praeterversae | praeterversī | praeterversōrum | praeterversārum | praeterversōrum | |
dative | praeterversō | praeterversae | praeterversō | praeterversīs | |||
accusative | praeterversum | praeterversam | praeterversum | praeterversōs | praeterversās | praeterversa | |
ablative | praeterversō | praeterversā | praeterversō | praeterversīs | |||
vocative | praeterverse | praeterversa | praeterversum | praeterversī | praeterversae | praeterversa |