qurşun (definite accusative qurşunu, plural qurşunlar)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | qurşun | qurşunlar |
definite accusative | qurşunu | qurşunları |
dative | qurşuna | qurşunlara |
locative | qurşunda | qurşunlarda |
ablative | qurşundan | qurşunlardan |
definite genitive | qurşunun | qurşunların |
Inherited from Proto-Turkic *korguĺčïn (“lead”). Cognate with Turkish kurşun.
qurşun
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | qurşun | qurşunlar |
genitive | qurşunnıñ | qurşunlarnıñ |
dative | qurşunğa | qurşunlarğa |
accusative | qurşunnı | qurşunlarnı |
locative | qurşunda | qurşunlarda |
ablative | qurşundan | qurşunlardan |