qurşun (definite accusative qurşunu, plural qurşunlar)
Declension of qurşun | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
singular | plural | |||||||
nominative | qurşun |
qurşunlar | ||||||
definite accusative | qurşunu |
qurşunları | ||||||
dative | qurşuna |
qurşunlara | ||||||
locative | qurşunda |
qurşunlarda | ||||||
ablative | qurşundan |
qurşunlardan | ||||||
definite genitive | qurşunun |
qurşunların |
Inherited from Proto-Turkic *korguĺčïn (“lead”). Cognate with Turkish kurşun.
qurşun
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | qurşun | qurşunlar |
genitive | qurşunnıñ | qurşunlarnıñ |
dative | qurşunğa | qurşunlarğa |
accusative | qurşunnı | qurşunlarnı |
locative | qurşunda | qurşunlarda |
ablative | qurşundan | qurşunlardan |