Future active participle of rēiciō (“I throw back; repel”).
reiectūrus (feminine reiectūra, neuter reiectūrum); first/second-declension participle
First/second-declension adjective.
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | reiectūrus | reiectūra | reiectūrum | reiectūrī | reiectūrae | reiectūra | |
genitive | reiectūrī | reiectūrae | reiectūrī | reiectūrōrum | reiectūrārum | reiectūrōrum | |
dative | reiectūrō | reiectūrae | reiectūrō | reiectūrīs | |||
accusative | reiectūrum | reiectūram | reiectūrum | reiectūrōs | reiectūrās | reiectūra | |
ablative | reiectūrō | reiectūrā | reiectūrō | reiectūrīs | |||
vocative | reiectūre | reiectūra | reiectūrum | reiectūrī | reiectūrae | reiectūra |